Datacomb Area

De toekomst ziet er niet langer rooskleurig uit. Het is waar: de fan­tasieën van de moder­niteit en de door hen bejubelde tech­nis­che utopieën – hebben niks gerust­stel­lends meer. Ze hebben hun beste tijd wel gehad. Toch is er niets dat ons ervan weer­houdt om ​‘het pes­simisme te organ­is­eren’, zoals Walter Benjamin voorstelde.

In zijn ten­toon­stelling Datacomb Area zet Erwan Sene de plan­nen en mid­de­len uiteen voor de tege­naan­val. Men zou haast geloven dat hij terug­keert uit een nabi­je, maar reeds ver­vallen toekomst, waaruit hij een aan­tal cru­ciale inzicht­en heeft meege­bracht. Sene lijkt in con­ver­sa­tie te zijn gegaan met gehaaide macht­sheb­bers, die hem over hun haat voor poëzie hebben verteld; met hen die de hef­bomen van de macht beheren en die met hun con­trole­mech­a­nis­men de laat­ste aan­val plan­nen op wat nog rest van de vri­jheid. Her en der hebben ze vreemd aan­doende machines geza­aid, als beesten uit metaal en voorzien van plas­tiek kabels, die ons bespieden vanop ver­roest straatmeubilair.

Echter blijken die sur­veil­lancetech­nolo­gieën zich steeds meer te ver­liezen in hun eigen dis­cours. Ze lijken het enkel nog te kun­nen hebben over de sfeer van wijd­ver­brei­de fraude, van het kun­st­matige en van vervuil­ing, die ze zelf hebben ver­spreid en waarin ze zelf baden. Ze rak­en sti­laan uit­geput, zelfs ondanks hun ver­mo­gen om het soort bio­lu­mi­nes­cen­tie die je alleen in de diep­ste zeeën tegenkomt te imiteren. De knip­perende licht­en die het teken zijn van hun macht en aan­wezigheid wor­den elke dag zwakker.

Want tegelijk­er­ti­jd, organ­iseert zich langza­am maar zek­er de behendi­ge en vrolijke wereld van de duis­ter­n­is. Het aan het opper­vlak schi­jn­baar stille en ver­lat­en land­schap ver­bergt in de diepte het verzet dat stand­houdt tegen de uit­geputte macht. Erwan Sene brengt ook hierover ver­slag uit: over geheime har­monieën die bli­jven weerklinken en aansterken hoewel de wereld zich in de hoog­ste staat van alarm bevin­dt en over­spoeld wordt door een dove terreur.

Onzichtbaar, gecam­ou­fleerd, verzet de rebel­lie zich, sluipt ze tussen de schaduwen en leert zich aan­passen aan de dicht­ste duis­ter­n­is. Zo ontsnapt ze aan de net­ten van de repressie. Ze probeert de macht te des­oriën­teren, die beweerde alles te kun­nen zien en dus alles te weten. De rebel­lie beant­wo­ordt de greep van de geves­tigde orde over de taal met de uitvin­d­ing van een nieuw dialect — een onu­it­gegeven en bij­na onon­der­bro­ken gebabbel, een jar­gon dat onbe­gri­jpelijk is voor de con­t­role-instanties. Om zich beter te ver­ber­gen, trekt ze scher­men op waar­door de sit­u­atie moeil­ijk­er lees­baar wordt: verkreukelde beelden, palimpses­ten gecreëerd door scheuren en storin­gen, waar­door de con­t­role-organ­isme haar betrouw­bare ref­er­en­tiepun­ten ver­li­est. Met haar strate­gie van de ver­schroei­de aarde, wint ze elk uur ter­rein door de tiran­nie zelf te lat­en neerz­i­j­gen in de door haar geves­tigde zwaarmoedigheid.

Hiermee veran­dert een dodelijke tri­omf ineens van koers, ter­wi­jl het pad richt­ing een bruisend lev­en opnieuw begaan­baar wordt. Waar con­t­role en sur­veil­lance proberen hun stem­pel te drukken, bli­jft de mogelijkheid van een spel alti­jd bestaan, zelfs als het ver­stop­pert­je is.

Door zijn ingrepen onthult Erwan Sene een pret­park dat wel eens een her­denk­ingsplaats zou kun­nen zijn voor de vervlo­gen dromen van de tech­nis­che utopie. Het zou ook een plek kun­nen zijn voor een feest, waar de col­lec­tieve sen­satie van ver­loss­ing voort­durend het besmette opper­vlak van het lev­en opnieuw betovert. — Guillaume Blanc-Marianne

OVER ERWAN SENE

Erwan Sene (1991, Parijs) is kun­ste­naar en muzikant die woont en werkt in Parijs. Hij studeerde in 2016 af aan de École Supérieure d’Art et de Design de Reims. Zijn werk werd ten­toongesteld bij Balice Hertling, Parijs (solo); SALTS, Birsfelden; High Art, Parijs; MO​.CO, Montpelier; CAC Passages, Troyes en Deborah Bowmann, Brussel. Zijn eerste album en boek JUnQ wer­den uit­ge­bracht door PAN in april 2023.

Kortrijk Art Weekend 2023

Tijdens het eerste Kortrijk Art Weekend gelden andere open­ing­suren.
Meer infor­matie omtrent KAW op www​.kor​trijkartweek​end​.be
- Vrij­dag 27 Okto­ber 2023 van 16u tot 21u
- Zater­dag 28 Okto­ber 2023 van 11u tot 21u
- Zon­dag 29 Okto­ber 2023 van 11u tot 18u *
* Live Optreden van Erwan Sene van 15u tot 18u

Live Optreden 29.Okt.2023

Tijdens het week­end van 27 – 29 Oktober ope­nen alle part­ners hun deuren voor de eerste edi­tie van Kortrijk Art Weekend. Voor Liebaert Projects is dit het slotweek­end van Erwan Sene’s solo­ten­toon­stelling ​‘Datacomb Area’. Sene zal op zondag 29 okto­ber 2023 een live optre­den doen in de ten­toon­stelling van 15u tot 18u.