“Liebaert Projects” vzw is een stichting voor Hedendaagse Beeldende Kunst in Kortrijk en tegelijkertijd een “Open Monumentenvereniging”. Deze ietwat bizarre combinatie groeide uit het feit dat de vzw een oud-industrieel pand in verval aankocht aan de Liebaertlaan met de bedoeling deze om te vormen tot ‘kunsthal”. Het pand, eigendom van de CV Muybrug, Kortrijk, vormde een ideale plek om actuele beeldende kunst te tonen, om in situ projecten te laten realiseren door ‘emerging’ artists. De graad van verval van het gebouw noopte “Liebaert Projects” het te laten klasseren als monument om, via subsidies, de basic renovatiewerken te kunnen bekostigen en ‘klaar’ te maken voor de uiteindelijke herbestemming van het pand, een kunsthal.

De site zelf is adembenemend mooi in al haar eenvoud, verdoken achterin gelegen, en leent zich perfect voor projecten beeldende kunst, groot en klein. De hal zelf is een geweldige open ruimte, waar kunstenaars dor geïnspireerd kunnen worden en er een plaats geven voor hun werk. Het kleinere voorgebouw bevat een “floor” voor projecties, performances, tentoonstellingen. De kelderverdieping geeft weer andere mogelijkheden. Op lange termijn wil ‘Liebaert Projects’ de grote hal laten innemen door installaties en permanente ingrepen van kunstenaars, als een platform dat het midden houdt tussen een beeldentuin binnen, overdekt en beschermd.

Hierin zit ook de ‘mission statement’ van ‘Liebaert Projects’ vervat: als onafhankelijke vereniging van 17 kunstliefhebbers en collectioneurs de ruimte van de hal ‘organisch’ laten innemen door installaties/ingrepen van verschillende kunstenaars, die zich door het gebouw, het bestaande werk, laten inspireren, beïnvloeden of ermee in discussie gaan. LP inviteert regelmatig kunstenaars om de ruimte te bezoeken, in de huidige toestand, en samen werken we dan een interessant en haalbaar project uit. Terwijl de kleinere ruimten plaats bieden voor art events, tentoonstellingen en zelfs een residentie voor kunstenaars, wil Liebaert Projects  een dynamiek op gang brengen in hun eigen site, waar zeer flexiebel op voorstellen uit diverse hoeken van de beeldende kunst kan worden ingespeeld. LP geeft zó een platform met een context aan beeldende kunstenaars, performance artiesten e.a. om op deze manier een erg levendige omgeving te creëren midden in de stad Kortrijk.

LP heeft van het begin een internationale context willen maken door kunstenaars uit binnen- én buitenland te contacteren.  De realisaties zelf fungeren ook als katalysator om het pand zelf als monument voor het publiek open te stellen, de inhoud en de vorm vallen dan perfect samen.

Geschiedenis

De familie Destoop liet in 1898 het pand bouwen aan de Minister Julien Liebaertlaan. Er kwam een coating- en weefbedrijf. Weverij Destoop was een succesvol bedrijf dat onder andere de passagierszetels produceerde voor de eerste P&O ferryboten. Het pand stond vanaf het einde van de jaren ’60 vijfentwintig jaar lang leeg. Het werd gekocht door Pol Geysen, een kroostrijke apotheker. Hij stelde voor om het pand voor Liebaert Projects te gebruiken. Het meubelbedrijf Lerouge kocht het deel van het pand dat aan hun bedrijf grenst en een ander deel werd aan Restaurant Boxys verkocht (later overgekocht door advocatenbureau Lafilli, Vancrombrughe & partners).

Kunsthal

Liebaert Projects kocht in 1999 een deel van het pand (het stuk tussen het advocatenbureau en Lerouge) met als doel er een kunsthal van te maken waar regelmatig tijdelijke tentoonstellingen en projecten worden georganiseerd. Liebaert Projects wou er geen gewoon museum van maken met een vaste collectie. Het idee om een kunsthal te starten in Kortrijk lijkt interessanter. Een kunsthal is multifunctioneel en biedt dus meer mogelijkheden dan een gewoon museum (bijvoorbeeld video-installaties, logeermogelijkheden voor de kunstenaars, ateliers voor kunstenaars,…).

Subsidies

Het pand aan de Liebaertlaan is een waardevol gebouw en krijgt subsidies van de Vlaamse Gemeenschap voor de renovatie (“Monumenten en Landschappen”). Dit was een lange en omslachtige weg. In 1998 classeerde  Luc Martens, de toenmalige minister van monumenten, landschappen en cultuur het pand met een subsidie van 80% voor de renovatie maar een nieuwe coalitie kwam aan de macht.

De volgende minister, Johan Sauwens, besliste dat Liebaert Projects slechts voor 40% in aanmerking kwam omdat het pand wel waardevol was maar er een waardevol interieur ontbrak. Liebaert Projects koopt het pand in 1999.

In 2001 verandert de wet:, door toedoen van “Liebaert Projects” ,om ook waardevolle gebouwen met een waardevolle herbestemming meer gesubsidieerd  worden. Liebaert Projects heeft door deze verandering in het wetboek toch recht op 80% subsidies.

Herbestemming

Liebaert Projects vindt de waarde van dit oud-industrieel pand belangrijk om voor de latere generaties te bewaren en open te stellen voor het grote publiek. Liebaert Projects wil van deze site een actief centrum maken rond hedendaagse beeldende kunst. Via deze herbestemming komt de locatie en het monument terug tot leven dankzij de werken van jonge en interessante kunstenaars die er kunnen verblijven en aan producties, installaties en tentoonstellingen kunnen werken, waarna deze aan het grote publiek getoond worden. Ook de theoretische kant van de kunstwereld zal aan bod komen via bijvoorbeeld workshops en dialoogdiscussies. Het laten produceren van jonge kunstenaars en het tonen van hun werk zijn de belangrijkste doelstellingen van Liebaert Projects. Het pand leent zich uitstekend voor deze herbestemming omdat het grootste deel ervan bestaat uit een grote industriële hal die in functie van de kunst (video, installaties,…) modulair kan benaderd worden.

Renovatie

De eerste fase van de renovatie is aangevat in 2005. Een deel ervan (20%) wordt door de aandeelhouders van Liebaert Projects zelf gefinancierd. Ook zelf meewerken aan de renovatie brengt natuurlijk financiële voordelen met zich mee. De vereniging bespaart veel geld door zelf in het pand te werken. Het is ook goed voor het ‘team gevoel’ van Liebaert Projects. Iedereen werkt in zijn vrije tijd samen in het pand. Zo leert iedereen elkaar beter ,en op een andere manier kennen.

Bij de eerste fase wordt de ruwbouw en het dak afgewerkt. Eind april 2006 wordt deze eerste fase beëindigd.

Ligging

Het pand aan de Minister Liebaertlaan is zeer centraal gelegen in de stad, waardoor de kans op toevallige bezoekers ook hoger is. Er is geen belemmering op gebied van transport, wat bij veel gelijkaardige sites in de stad wel een probleem is. Het pand ligt midden in Kortrijk, dichtbij de pleinscholen, het plein zelf (een mooi groen park in het midden van de stad). Het is vanuit de stadskern makkelijk te bereiken voor voetgangers en ligt dicht bij de Leie, bij het Buda eiland en bij de Budatoren.

Peter Baert

Geert Behaegel

Jean Pierre Decanniere

Bart Defraeiije

Lieven Descamps

Patrick Despiegelaere

Geertrui Despiegeleire

Rita Garreyn

Jan Govaere

Christophe & Mia Hoorens

Peter Lambaere

Els Potteau

Paul Vanhonsebrouck (voorzitter)

Francis Vanhoonacker

coming soon

coming soon